نادر زاهدی – با گذشت چهار دهه از حاکمیت غیرحقوقی و نامشروع جمهوری اسلامی، همچنان ایران با پیشینهی تاریخی- جغرافیایی ملی و ملت ایران بر تارک تمدن و فرهنگ جهان میدرخشد؛ ایران سرزمین زادگاه انسانهایی با تنوع اعتقادی- فرهنگی و قومیتی بوده و نمونهای از رواداری و انسانیت را در خود جای داده است. ایران نزدیک به یکصد سال پیش به صورت ملت- دولت جدید درآمد و هویت مدرن ملی ایرانیان با سیاستهای پادشاهی پهلوی در چارچوب جغرافیایی شناخته شده و رسمی بینالمللی شکل گرفت.
در طول چهل سال گذشته با همه کوششی که رهبران و آمران جمهوری اسلامی انجام دادهاند، نتوانستهاند خاطره جمعی ایرانیان را از هویت ملی آنان از بین ببرند و سیاستهای امتسازی و ضدایرانی آنان در عرصههای فرهنگی و دیپلماتیک با بنبستهای جدی مواجه شده است؛ اجرای فرهنگی اسلام- تحمیل باورهای فرقهای- تجددستیزی- مقابله با صنعت و تجارت مدرن- جنگ و مداخله در امور همسایگان و دیگر کشورها و… تنها توانسته شیوه و اندیشه نوین زندگی را به حوزه شخصی ایرانیان رانده و برای دشمنان و رقیبان ایران، فرصتهایی پنداشته فراهم سازد.
وزیر کشور ترکیه، سلیمان سئویلی، اخیرا در بازدید از روند احداث دیوار مرزی میان ایران و ترکیه در ششم ژوئن (۱۷ خرداد۱۳۹۹) با اشاره به مبارزه کشورش با نیروهای نظامیکُردی، خواستار انجام عملیات نظامی مشترک با نیروهای نظامی جمهوری اسلامیدر داخل خاک ایران شده است؛ سخنان وزیر کشور ترکیه آگاهیدهنده بوده و این اهداف ضدایرانی پیش از این توسط مقامات دیگر ترکیه هم بیان شده است؛ سه سال پیش هم در ۲۱ اوت ۲۰۱۷ (۳۰ امرداد ۱۳۹۶) رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه در دیدار با سرلشکر باقری، از احتمال عملیات مشترک ایران و ترکیه علیه مخالفان کردی ترکیه خبر داده بود. درواقع، سیاستهای ضدملی جمهوری اسلامیباعث اینگونه رفتارها از کشورهای همسایه بوده و بر اساس اینکه حاکمان اسلامی ایران هیچ عقیدهای به وطن و باوری به وطنپرستی ندارند، در چهل سال گذشته خاک ایران به انواع سیاستها و اقسام روشها مورد تهاجم و طمع کشورهای دیگر قرار گرفته است.
هجوم عراق در اوایل دهه هشتاد میلادی، ورود نیروهای نظامی گروههای تروریستی خارجی به داخل ایران و میدانداری گروههای تجزیهطلب در بخشهایی از ایران و همچنین انجام عملیات هوایی نظامی چندینباره روسیه از پایگاههای داخل ایران، مواردی هستند که از بیمبالاتی سیاسی و بیغیرتی ملی جمهوری اسلامی نشأت گرفتهاند. در این موارد تنها منافع ملی ایرانیان و سرزمین ایران مورد دستاندازی قرار گرفته و تمامی ضربات و ضررها متوجه کشور ایران شده است.
تردیدی نیست که درخواست انجام مشترک عملیات نظامی در ایران، سرآغاز استقرار نیروهای خارجی در کشور بوده و راه را برای تخریب سرزمینی، از بین رفتن زیرساختهای اقتصادی و صنعتی و کشتار ملت ایران هموار میسازد. یادآور میشوم که ترکیه در مورد سوریه هم با همین حربه وارد مناطق مرزی آن کشور شد و تا کنون در بخشهایی از خاک سوریه، با اهداف الحاقگرایانه نظامیان ترکیه حضور دارند.
در شرایط کنونی که جمهوری اسلامی در داخل به تخریب منابع طبیعی و غارت اموال ملی مشغول است و در برخی از مرزهای ایران هم شاهد تحرکات ضدایرانی هستیم، ضمن اولویت نیروهای اپوزیسیون در رصد بهموقع و اطلاعرسانی از این رویدادها، بایسته است که به هر صورت و روشی که امکانپذیر است، اعتراض خود را به مقامات کشورهای دیگر در پاسداری خاک کشور و چارچوب سرزمینی ایران رسانده و حساسیتهای ملی ایرانیان را به آنها گوشزد کنند. بدون شک نیروهای وطنپرست ایرانی در برابر تحرکات و اقدامات ضدایرانی ترکیه در مناطق مرزی آذربایجان غربی ساکت نخواهند نشست و اعتراض و مخالفت خود را با هر وسیلهای به حاکمان ترکیه و مجامع بینالمللی خواهند رساند.