رژیم ایران، قماربازان ناشی و حقیری هستند که همه چیز ملت ایران، دار و ندار این ملت، فرهیخته را در کنار میز قمار داخلی و بین المللی باختند و سخت نیز باختند.
سودان،به عنوان کشوری که روزگاری یار غار حکومت ایران بود و با هم در صحنه بین المللی عملیات تروریستی انجام می‌دادند و سودان مسیر رساندن سلاح ها و پولهای حکومت ایران به گروه‌های تروریستی فلسطینی در غزه بود، امروز به طور علنی از جدال با اسرائیل دست برمی دارد و با این کشور حاضر به امضای پیمان صلح است و سران جدید سودان می گویند که جنگ و جدال بس است ما در طول سال ها به ملت خود، به حکومت خود، به سرزمین خویش زیان سنگین وارد آورده ایم.
یک حکومت، در درجه نخست وظیفه اش تامین رفاه مردم خود است و هنگامی که حکومت کودتایی سودان به فکر ترور و همکاری با رژیم ایران بود همه چیز ملت خود را قربانی آن کرد.
امروز دست‌اندرکاران جدید سودان دریافتند و می‌خواهند انجام بدهند که باید از ترور دست بردارند عوامل بدبختی ملت سودان را برطرف سازند.
از کمک‌های مالی ایالات متحده برخوردار گردند و از تجربیات اسرائیل در زمینه پزشکی، کشاورزی،تکنولوژی و آبادانی و امور دیگر بهره مند گردند.
یک رهبر خوب چیز دیگری نباید برای ملت خود خود آرزو کند و در راه انجام آن به تلاش بپردازند.
سودان کشوری بود که ۴۷ سال پیش، کوتاه مدتی پس از جنگ شش روزه کشورهای عرب با اسرائیل، صحنه برگزاری کنفرانس عالی سران عرب بود.
جنگ شش روزه همان جنگی بود که اسرائیل تنها در ظرف ۶ روز توانست ارتش‌های ۳ کشور بزرگ همسایه عرب خود یعنی مصر و سوریه و اردن را از پای درآورد.
اما دو سه ماهی پس از این جنگ بود که سران کشورهای عرب در خارطوم گرد آمدند و اعلام کردند که نه با اسرائیل وارد مذاکره خواهند شد نه با اسرائیل حاضر به گفتگو درباره صلح خواهند بود و نه هرگز اسرائیل را به رسمیت شناخته و با این کشور روابط عادی برقرار خواهند کرد.
این توسط رهبران کشورهای عرب ۴۷ سال پیش در خارطوم پایتخت سودان طرح‌ریزی و تصویب شد.
اما مصر با اسرائیل پیمان صلح بست اردن به دنبال مصر آمد و ماه گذشته امارات متحده عربی و بحرین بودند و امروز سودان است.
اما در صحنه عربی و منطقه خاورمیانه اهمیت نظامی و سیاسی و بین المللی سود آن بسیار بزرگ تر و حساس تر از آنچه هست که امارات و بحرین و دیگر امیر نشینها به عهده گرفت گفتند سودان در طول سالیان دراز مرکز تعصب اسلامی بوده است.
سودان در دوران عمر البشیر صحنه همکاری های تروریستی ایران بود و حکومت ایران پول و اسلحه به حکومت سودان می‌داد که اجازه دهد از طریق آن کشور به فلسطینی ها در غزه پول و اسلحه برسانند.
اکنون همه اینها دگرگون شده و دولت جدید سودان به فکر ملت خویش است و حکومت ایران باز هم در صحنه بین المللی تنها و تنهاتر می ماند.
حالا بروند گروه‌های تروریستی مزدور خود را تحت عنوان محور مقاومت بسیج کنند و تهدید کند که از کشورهای عربی انتقام خواهند گرفت و خامنه‌ای ادعا کند که ملتهای مسلمان علیه این رژیم ها به پا خواهند خواست و آنها را بر خواهند انداخت.
اما دوران جدیدی در خاورمیانه پیش آمده است.
رهبران کشورها روز به روز متحدتر می شوند که باید از ستیز دست برداشت و به فکر رفاه مردم ایران بود.
اما قماربازان حقیر جمهوری اسلامی در کنار این نیز دار و ندار ملت ایران و همه چیز خود را باختند و امیدی برایشان باقی نمانده است.
مگر نبود آن که آنان گفته بودند که می‌خواهند انقلاب خود را به کشورهای دیگر صادر کنند.
کدام کشور را توانستند به دنبال خویش بیاورند؟عراق را؟ که امروز می کوشد به قدرت و نفوذ حکومت ایران در خاک خود پایان دهد.
سوریه را؟ که همچنان در جنگ داخلی درگیر است و حکومت ایران اکنون تعهد می کند که میلیاردها دلار از پول ملت ایران را صرف آبادانی و بازسازی آن کشور کند و روزی که قضیه پایان گیرد دولت روسیه است که برنده اصلی خواهد بود و حکومت ایران جایگاهی در سوریه نخواهد داشت.
لبنان؟ در آن کشور بپا خاستند و علیه حزب‌الله موضع‌گیری می‌کنند و خواهان پایان گرفتن فتنه‌گری های این گروه مزدور یک حکومت بیگانه هستند و حزب‌الله سر خود را پایین می‌آورد و با بازگشت حریری به پست نخست وزیری موافقت می کند همان فردی که همیشه از روز اول گفته بود که باید به نفوذ و فتنه گری های حزب الله در خارج از کشور پایان داد.
همان فردی که پدرش رفیق الحریری توسط حزب الله لبنان به قتل رسید زیرا خواهان پایان بخشیدن به برنامه های جنگی و نظامی و تهاجمی این گروه مزدور حکومت اسلامی ایران بود.
و یمن در آن سرزمین نیز حوثی ها همچنان به جنگ ادامه می‌دهند.
اما هیچ دستاوردی نداشتند.
حکومت ایران دار و ندار خود را در کنار میز قمار باخته است. البته دارو‌ندار ملت ایران را.
آنها وقتی به قدرت رسیدند از خود چیزی نداشتند و امروز بیشترین امکانات مالی ایران را به تسلط خود در آوردند.
وقتی می‌بینند که در امور اقتصادی ایران شکست خوردند و ملت را فقیر و فقیر تر کردند معنویات را از ملت ایران گرفتند.
در حدی که زنی برای تامین آب برای فرزندان خود ناچار به همخوابی با یک مقام پر نفوذ رژیم می‌شود و دختران ایرانی به فحشا کشانده میشوند و زنان ایرانی به تن فروشی روی می‌آورند که بتوانند زندگی خود را تامین کنند.
ملت ایران فقیرتر میشوند شمار گدایان بالا می‌رود و همزمان شمار دزدان و غارتگران ثروت ملی ایران نیز بالا و بالاتر می‌رود.
آنها در هیچ پروژه‌ای برای رفاه مردم ایران موفق نبودند و اکنون هم ادعا می‌کنند حتی با ادامه تحریمها اکنون می‌توانند دولت و حکومت و مردم را اداره کنند اما نمی گویند که با کدام شیوه.
به خود دلخوشی می دهند که از طریق قاچاق نفت به کشورهای دیگر بتوانند پولی را راهی ایران کنند دروغ می‌گویند کدام پول؟
آنها به مردم وعده می‌دهند دلار نخرید به زودی پایین می‌آید زیرا بیش از ۱۸ میلیارد دلار را می‌خواهیم به بازار تزریق کنیم.
این پول را از کجا خواهند آورد؟ حتی فرض کنیم که به کشوری یا کمپانی‌هایی یا دلالانی به بتوانند مقداری نفت بفروشند پول آن را چگونه به ایران خواهند آورد؟ سیستم تحریم‌های بانکی بین المللی علیه حکومت ایران چنان سنگین و تنگ است که به رژیم حتی امکان نمی دهد یک دلار وارد خاک ایران کند.
اکنون ادعا می‌کنند که با شیوه تهاتری یعنی دادوستد پایاپای بتوانند آذوقه ملت ایران را تامین کنند.
دروغ می گویند زیرا مقصودشان آن است که به کشورهای دیگر نفت بفروشند و در مقابل از آنها آذوقه و دارو دریافت کنند.
کدام کشور دنیا جرات خواهد کرد که از حکومت ایران نفت بخرد؟ حتی چین و روسیه هم دیگر حاضر نیستند از ایران نفت ایران بخرند.
بنابراین چگونه خواهند توانست این امید و انتظار حکومت ایران را برآورده سازند آنها دروغ می‌گویند و خودفریبی می کنند و می کوشند مردم ایران را نیز فریب دهند اما نمی توانند.
اواخر آبان ماه نزدیک می شود یک سال پس از خیزش بزرگ مردم ایران یک سال پس از قتل یک هزار و ۵۰۰ نفر ایرانی وطن پرست در ظرف دو روز ونیم اما آیا مردم ایران ساکت خواهند ماند؟ آیا رژیم می تواند برای همیشه به سرکوبگری ادامه دهد؟
مسلما خیر.
ناراضیان کشور روز به روز بیشتر افزوده تر و قوی تر می شوند.
به یک نگاه دیگر به کشورهای خارجی رژیم ایران امید داشت که وقتی که به قدرت می‌رسد برای خود حیاط خلوت ایجاد کند.
کشورهای همسایه را به استعمار و استثمار خود درآورد.
به کدام پیروزی در این زمینه دست یافت؟
امروز همه ملتهای منطقه علیه رژیم ایران صف بندی کرده اند.
علی خامنه ای ادعا می‌کند که ملت های عرب و مسلمان که ظاهراً با آشتی و همکاری با اسرائیل مخالف بر می خیزند و انتقام میگیرند.
آنهایی که انتقام می گیرند ملت ایران هستند.
ملتی که می بینند در ظرف بیش از ۴۱ سال همه دارایی ها و امکانات مالی و ثروت ملی و همه توان نظامی و اقتصادی کشور را در دست گرفتند که با کمک آن بتوانند ایدئولوژی خود را پیش ببرند و آنچه را که اسلامی ناب محمدی نسخه حکومت اسلامی ایران می نامند در کشورهای همسایه توسعه دهند.
چه دستاوردی داشتند؟
امارات – بحرین و در هفته‌های آینده قطر و عربستان سعودی و اکنون سودان دست اتحاد و هماهنگی و همکاری به اسرائیل می‌دهند و مصر و اردن نیز از دیرباز با اسرائیل پیمان صلح امضا کردند.
کدام صدور انقلاب به خارج از کشور؟ کدام اجرای معنویات اسلامی در داخل ایران؟ در یک کلام بگویم که حکومت ایران در کنار میز قمار همه چیز را باخته است دیگر چیزی برای آن باقی نمانده است و ملت ایران از دیرباز امید خود را نسبت به این رژیم از دست داده است.
آنان ملت ایران را با فاجعه بزرگ کرونا روبرو ساختند.
امروز در تهران و شهرهای بزرگ دیگر هر روز ده‌ها و صدها نفر از کرونا میمیرند و حکومت ایران لاپوشانی می‌کند و دروغ می‌گوید و آن قدرت و جرات را ندارد که مردم را به اجرای محدودیت های پزشکی وادار سازد.
می ترسند که این امر موجب خیزش دیگر مردم ایران شود.
حکومت قدرت ندارد با همه ملت مقابله کند و در یک کلام علی مانده است و حوضش…
