سالی را که پشت سر گذاشتیم باید سال کرونا نامید، سالی که در آن ویروسی ظهور کرد که کسی آن را نمی‌شناخت و کسی هنوز آن را نمی‌شناسد و هنوز هم نمی دانند که چگونه باید با آن برخورد موثر داشته باشند.
میلیون ها انسان در سراسر جهان مبتلا شدند و صدها هزار نفر جان باختند و هنوز هم نمی توان پیش بینی کرد که این ویروس چه هنگام سرکوب و نابود خواهد شد.
بودند آنانی که از بروز این ویروس ابراز خرسندی کردند و ادعا کردند که با آمدن آن قمارخانه ها بسته شد، فاحشه خانه ها تعطیل گردید، اجتماعات لهو و لعب به پایان رسید و خداوند از گناهکاران انتقام گرفت.
اما این مدعیان فراموش کردند که در همان هنگام کلیساها، کنیسا ها و مساجد و معابد نیز بسته شد.
آنها فراموش کردند که میلیون ها نفر در سراسر کشور های جهان به فقر و مصیبت دچار شدند و یا جان باختند بی آنکه بتوانند عزیزان خود را در آخرین ساعات در کنارشان همراه داشته باشند.
کورونا یک مصیبت بود اما دنیا بسیج شد تا هر چه زودتر این مصیبت را براندازد.
تلاش کارخانجات داروسازی برای طراحی و کشف ساخت واکسن بسیار با شتاب و با موفقیت همراه بود و امروز واکسن به بازار آمده است و باید اکنون تلاش کرد که هرچه بیشتر تولید گردد و ملت‌های بیشتری را از این مرگ نجات دهد. ظهور ویروس کرونا در ضمن فاصله بین ملتها و دولتها را از یک سو کوتاه کرد به خاطر آنکه ملتها و دولتها لازم دانستند که برای دستیابی به واکسن ضد کرونا با هم همکاری کنند اما کرونا فقر و محنت و هزینه‌های بسیار و رکود اقتصادی به دنبال آورد و همه کشورها را دچار مشکل کرد و مردم خانه نشین شدند و بازرگانی و اقدامات فرهنگی و تفریح ها همه تقریبا منتفی و تعطیل گردید.
ولی در همان حال باید امیدوار باشیم که وقتی کورونا برانداخته شود و زندگی به حال عادی درآید آنگاه است که شکوفایی آغاز خواهد شد و دوباره از سر گرفته می‌شود با این تفاوت که در مورد کشورهای قدرتمند و آنهایی که اقتصادی قوی و بنیادین دارند این شکوفایی بسیار سریعتر و زودتر در دسترس خواهد بود اما در کشورها و سرزمین هایی که حکومتی نالایق در آنها در قدرت هستند شکوفایی بسیار تدریجی و کند خواهد بود و آن ملتها به کمک دیگران نیاز خواهند داشت تا دوباره بتوانند سر پای خود بایستند.
تلاش جهانی برای تولید هر چه بیشتر واکسن و توزیع عادلانه آن در کشورهای مختلف می تواند نشانی امیدبخش در مورد همکاری‌های ملت های مختلف در زمینه های دیگر نیز باشد.
جهان دریافت که ما همه برادر و خواهر هستیم و همه انسان هستیم و باید به یکدیگر کمک کنیم.
کرونا از میان خواهد رفت هنگامی که در همه کشورهای جهان نابود شده باشد و اگر در کشوری بماند بار دیگر به کشورهای دیگر راه خواهد یافت و رخنه خواهد کرد و کشتار به راه خواهند انداخت و این پدیده منفی یک جنبه مثبت نیز دارد و آن این است که ملتها و دولت‌های جهان برای رویارویی با این مصیبت لازم است به تلاش مشترک دست بزنند و گفتیم که در کشورهای جهان سوم و در ممالکی که سوء مدیریت جریان دارد و حکومت هایی که می دزدند و می برند و میخورند و رژیم هایی که کمک به ترور و موشک و اتم برایشان بر جان ملت خود و حفظ امنیت و تندرستی آنها اهمیت بیشتری دارد مردم با خطرات بسیار گسترده تری روبرو بوده و هستند و می دانید که منظور در درجه نخست حکومت ایران است که در همان بحبوحه بی پولی و مشکلات خرید واکسن همچنان کمک های خود را به سازمان های ترور ادامه می‌دهد و بیشترین بخش از بودجه کشور را برای تامین هزینه‌های جناح‌های ارشادی و اسلامی و تبلیغاتی و آنان اختصاص داد که هدفشان به گفته آنان صدور انقلاب و یا صدور ندای شیعه به سراسر جهان است.
در سالی که پشت سر گذاشتیم بسیاری از حکومت های عقب مانده و سرکوبگر بر میزان سرکوب کشور و ملت خویش افزودند و حکومت ایران یکی از برجسته ترین آنهاست.
مقایسه کنید میزان سرکوب سال گذشته و سال‌های پیش از آن و ببینید که چقدر حکومت ایران در ستم گری و بی رحمی جسورتر و گستاخ تر و پر انرژی تر شده است.
در این سال حکومت ایران به ساخت جنگ افزارها ادامه داد و همچنان امنیت کشورهای دیگر را مورد تهدید قرار داد ولی خود ضربات سنگینی متحمل گردید قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس فردی که دنیا و به ویژه منطقه را به ناامنی و جنگ تهدید می‌کرد در یک عملیات موفقیت‌آمیز هوایی نابود گردید و همچنین افراد دیگری در داخل حکومت ایران به هلاکت رسیدند و از میان رفتند و پس از آن محسن فخری زاده بود که هنوز هم حکومت نمی داند و یا پنهان می کند که چگونه و توسط چه کسی کشته شد.
سالی که آغاز می‌شود همچنین سال تغییر دولت و حکومت در ایالات متحده می باشد و رئیس جمهوری به خدمت خود پایان می‌دهد که شیوه تازه‌ای در سیاست گذاری و سیاستمداری در ایالات متحده و همه کشورهای جهان پایه‌ریزی کرد.
بحث در آن است که دولت پرزیدنت ترامپ تا چه حد موفق شد این ارزیابی را برای آینده می‌گذاریم اما در همان حال دولت دیگری در روزهای آینده به قدرت می رسد که شیوه ای کاملاً متفاوت دارد.
آیا او چه پیامی برای ملت آمریکا و ملت‌های دیگر نقاط جهان با خود به ارمغان می آورد؟
دنیا منتظر است و به آن چشم دوخته است.
و همچنین حکومت ایران که می خواهد بداند که در دوران ریاست جو بایدن چگونه می تواند از آسیب به دور باشد و یا به توافق برسد و یا تلاش های آمریکا را خنثی کند.
علی خامنه‌ای گفته است نه مذاکره به هدف لغو تحریم ها بلکه تلاش برای خنثی کردن تحریم‌ها.
و این پرسش همچنان در سالی که به زودی آغاز می‌شود مطرح است که آیا ایالات متحده و حکومت اسلامی ایران وارد گفتگو خواهند شد؟
آیا اگر مذاکره کنند به توافق خواهند رسید؟
آیا اگر به توافق برسند حکومت ایران به وعده‌های خود عمل خواهد کرد و یا همچنان تلاش خواهد کرد که سر آمریکا کلاه بگذارد؟و از آسیب تحریم‌ها دور باشد بدون آنکه به تعهدات خود عمل کرده باشد.
سالی که پشت سر می گذاریم جنبه های مثبت و سازنده هم داشت در منطقه ما و آن شتاب گرفتن روند صلح کشورهای عرب با اسرائیل بود.
امیرنشین ها دست دوستی اسرائیل را فشردند و به دنبال آن ها سودان و مراکش بود که حاضر به عادی‌سازی روابط با اسرائیل شدند و اکنون از کشورهای بیشتری سخن در میان است و بی‌تردید این روند شکست بزرگی برای حکومت ایران در کنار شکست در همه زمینه‌های دیگر بین المللی- منطقه‌ای و برون مرزی می‌باشد.
دولت‌هایی که ظاهراً می‌بایست با حکومت مسلمان ایران دوستی داشته باشند از آن دور گردیدند و به سوی اسرائیل روی آوردند زیرا دیدند که آن سو خطر است اما این سو می‌تواند پیام‌آور صلح و آشتی و دوستی و رفاه مردمان باشد.
امروز یک ائتلاف پرقدرت علیه رژیم ایران در منطقه در حال شکل گیری می باشد و این حکومت ایران را بیش از پیش تضعیف خواهد کرد و راه را برای ملت ایران به هدف خیزش به امید برانداختن این رژیم هموارتر خواهد ساخت.
در سالی که گذشت کشورهای عضو اتحادیه اروپا از هم دور شدند و منظور بیشتر بریتانیا است که اتحادیه اروپا را ترک گفت.
اما در همین حال کشورهای اروپایی نیز سیاست های سختگیرانه تری را در برابر حکومت ایران اتخاذ کردند.
آنها بیش از پیش دریافتند که با رژیم ایران نمی‌توان کنار آمد.
رژیم فتنه‌گری است که سخت می‌توان تصور کرد که از هدف‌های خود دور شود و آنها هم یکی پس از دیگری دارند حکومت ایران را تنها می‌گذارند.
در یک سال اخیر بود که وضع اقتصادی حکومت ایران بسیار وخیم تر گردید اما در همان حال سرکوب ها را نیز بیشتر ساختند و امروز آشکارا اعلام می‌دارند که مردم را اگر به خیابان بیایند و به قول آنها ایجاد ناامنی بکنند و امنیت را به خطر بیاندازند با گلوله پاسخشان را نخواهند داد.
یک سال گذشت و حکومت ایران هنوز توضیح نداده است که چه کسانی مسئول سقوط هواپیمای مسافربری اوکراین بودند.
در این سال بود که حتی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هم از رژیم ایران سرخورده شد و صریحاً اعلام داشت که رژیم با آژانس همکاری لازم را نمی‌کند. سالی پرآشوب را در پیش داریم.
سالی که معلوم نیست چگونه پیش خواهد رفت و چه پیامی با خود به همراه خواهد آورد.
اما آرزو کنیم که سال امید باشد.
سال همکاری باشد.
سالی باشد که کورونا ریشه کن گردد و سالی باشد که شکوفایی دوباره اقتصاد جهانی آغاز گردد.
و برای ملت ایران سالی را آرزو کنیم که همراه با پیام آزادی و رهایی باشد.
در یک سالی که گذشت حکومت ایران پله به پله و گام به گام به نابودی نزدیک تر شد.
وضع آن بسیار وخیم تر و کرسی قدرت بسیار لرزان تر گردید و این امید را در دل ملت ایران به وجود می آورد که رهایی آنان از مصیبتی که با آن روبرو هستند به درازا نخواهد کشید.
در سالی که پیش رو داریم با بهترین آرزوها برای ملت ایران و برای همه آزادی‌خواهان جهان انتظار داریم که سال بهتری آغاز گردد و در مورد آینده رژیم ایران: دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد…
