گیریم که بتوانند آرزوی خام و ناشیانه خود را در مورد انهدام اسرائیل عملی سازند: یک میلیارد مسلمان را از سراسر جهان با هواپیمای ماهان به منطقه بیاورند، تا هرکدام به نوبت و بدون هول دادن و فشار آوردن، خیلی منظم و مرتب، یک سطل آب روی اسرائیل بریزد و این کشور را در سیل غرق کند.
از دیدگاه نابخردانه آنان، اسرائیل یک کشور کوچک است. یک هشتادم خاک ایران مساحت دارد، یک دهم ایران جمعیت دارد، در برخی نقاط ، عرض این سرزمین تا ساحل دریا فقط ده کیلومتر است. در شمال حزب الله را تا دندان مجهز ساخته اند که در روز فرمان یکصد هزار موشک و راکت و خمپاره به سوی اسرائیل شلیک کند. آن طرف هم سوریه است که سپاه قدس خیال دارد در آنجا مستقر گردد و اسرائیل را موشک باران کند و مردم اسرائیل را ناچار سازد از راه دریا، فرار را بر قرار ترجیح دهند.
به کرانه باختری هم می خواهند موشک و جنگ افزارهای دیگر برسانند تا اسرائیل از شرق هم خود را در خطر احساس کند. در غرب هم گروه های تروریستی حماس و جهاد اسلامی در غزه را دارند.
یک گروهک دیگر را نیز اخیرا با اضافه پولی که دارند درست کرده اند و اسمش را “جهاد مردمی آزادی فلسطین” گذاشته اند، تا با “جهاد اسلامی آزادی فلسطین” که آن هم دست پرورده رژیم ایران است همکاری کند که اسرائیل را زودتر بتوانند نابود کنند.
مگر علی خامنه ای نگفته بود که تا ۲۵ سال دیگر اسرائیل نابود خواهد شد؟
البته سپاه پاسداران، آن گروه رجز خوانی که مرتبا وعده می دهند به کمک سیل زدگان و زلزله زدگان و کورونا زدگان خواهند رفت، و جنگل های جنوب و غرب ایران در آتش می سوزد و آن ها نشسته اند و نظاره می کنند، گفته است که قادر است در ظرف یک دقیقه ده هزار موشک و راکت و خمپاره به اسرائیل شلیک کند.
حالا گیریم که توانستند این آرزوی خام و کودکانه خود را عملی سازند.
فرض کنیم که اسرائیل نابود شد و همانگونه که رجز خوان دیگری به نام محمود احمدی نژاد گفته بود، نام اسرائیل از نقشه جغرافیا حذف گردید،
خواب و خیال که عیب نیست! بگذارید در این رویا و در این خود بزرگ بینی و در این جهل مرکب بمانند، که مانده اند.
ولی با آمریکا چکار دارند؟
اسرائیل در فاصله یک هزار و دویست کیلومتری ایران قرار دارد و ظاهرا به آسانی در دسترس است. ولی ایران تا سواحل شرقی آمریکا دوازده هزار کیلومتر فاصله دارد. شوخی نیست.
حالا شما که از فرونشاندن یک آتش سوزی در جنگل های جنوب و غرب ایران ناتوان هستید، چگونه می خواهید این آمریکای قدر قدرت را نابود کنید، و یا دست کم به زانو در آورید؟
کافی نیست که ملت ایران را در یک جنگ کینه توزانه هشت ساله با عراق، به خاک سیاه نشاندید؟
حالا می روید که در ونزوئلا برای آسیب رسانی به ایالات متحده، پایگاه درست کنید؟
جریان خلیج خوک ها یادتان رفته است، که وقتی ایالات متحده دریافت که اتحاد شوروی می خواهد موشک به کوبا بفرستد و آن کشور را به پایگاه نظامی خود علیه ایالات متحده مبدل سازد، پرزیدنت جان اف کندی چه واکنش کوبنده ای نشان داد؟
یک لحظه نشسته اید حساب کنید که اشغال سفارت آمریکا در تهران، چه هزینه گزافی برای شما داشت؟ چند ده میلیارد دلار ثروت ملت ایران به خاطر این اقدام نسنجیده به هدر رفت؟ چقدر رژیم ایران در منطقه و جهان بدبخت شد؟
در آن سال هایی که ایران بیش از یکصد میلیارد دلار درآمد نفتی داشت، احمدی نژاد یک میلیارد دلار به ونزوئلا وعده کمک مالی داد که آن جا را به پایگاه نظامی رژیم ایران علیه آمریکا مبدل سازد. به احتمال زیاد، احمدی نژاد نمی دانست که ماجرای خلیج خوک ها چیست و واکنش کندی به محموله موشکی شوروی به کوبا چه بوده است.
رژیم ایران، البته از نابودی آمریکا سخن نمی گوید، بلکه می خواهد هیمنه آمریکا در منطقه و جهان را از بین ببرد.
مگر نه آن که خمینی گفته بود که آمریکا نماد استکبار است و وظیفه دینی و اخلاقی رژیم ایران نابودی مستکبرین است؟
رژیم ایران می خواهد بر کشورهای همسایه مسلط گردد. حضور شیعیان در منطقه، ذخایر بزرگ نفتی، آرزوی خام به دست گرفتن رهبری جهان اسلام، این ها همه اشتهای رژیم را سخت تحریک کرده است.
آمریکا در منطقه، حضور سیاسی و نظامی گسترده دارد و مسلما نخواهد گذاشت که این لقمه بزرگ از حلقوم رژیم ایران پایین رود.
نتیجه: دشمن اصلی آمریکاست و همانگونه که ما توانستیم در جنوب لبنان حیاط خلوت درست کنیم و حزب الله را به عنوان لولوی سرخرمن علیه اسرائیل مبدل کنیم، حالا بیاییم و با دادن یک میلیارد دلار به رژیم لرزان بی عرضگان زیاده طلب در ونزوئلا، آن کشور را نیز به حیاط خلوت خود برای تعرض به آمریکا مبدل سازیم. از طریق ونزوئلا، ظاهرا می توان هر ماه صدها تن مواد مخدر به داخل ایالات متحده قاچاق کرد.
نشسته اند و پنبه دانه می خورند و خیال می کنند که همین فردا، آمریکا را از اوج قدرت به حضیض ذلت پرتاب خواهند کرد.
حتی توجه ندارند که این روزها دونالد ترامپ با اقتصاد دولت چین چه ها می کند و چگونه می کوشد از تسلط تجاری چین بر اقتصاد جهان جلوگیری کند.
شما با دم شیر می خواهید بازی کنید؟
بی تردید، یکی از علل ستیزی که خمینی از روز اول با آمریکا آغاز کرد، گرایش ملت ایران به دوستی و همکاری با آمریکا بود. جوانان ایرانی موسیقی آمریکایی را دوست داشتند و فیلم های هالیوود مورد توجه ملت ایران بود و پیشرفت های خیره کننده علمی و صنعتی آمریکا می توانست برای پیشرفت آینده ایران نمونه باشد.
خمینی می خواست ایران و ایرانیان را از فرهنگ غرب، که آمریکا نماد آن بود دور سازد تا شاید بتواند آن ها را به اسلام نزدیک کند.
در زمینه سیاسی نیز، خمینی قصد داشت با کمک شیعیان منطقه، رژیم های موجود را از پای درآورد، بر ذخایر نفتی امیرنشین ها مسلط شود و سیادت در خلیج فارس را از آن خود کند، و بزرگترین مانع و رادع در این زمینه آمریکا بود.
ایالات متحده قدرت کوبنده نظامی خود را با اشغال سراسر خاک عراق در ظرف یک مدت کوتاه نشان داد. بنابراین، از دیدگاه ها منافع کوتاه مدت و مصالح دراز مدت رژیم، آمریکا بزرگترین دشمن در منطقه است و باید پوزۀ آن را به خاک مالید.
این آرزوی خام و خیال باطل رژیم حاکم بر ایران، پرداخت بهای سنگینی را برای سرزمین ایران و ملت ایران ایجاد کرده است.
ولی سران حکومت را از ادامه این وضع باکی نیست. آنان بر این باورند که هر اندازه مردم ایران نگون بخت تر و ناتوان تر و گرسنه تر و وابسته تر باشند، آسان تر می توان آنان را به زیر فرمان کشاند و آنان را برای انجام هدف های ناپاک و جنایتکارانه رژیم بسیج کرد.
آن ها با تحمل هزینه های میلیاردی در سوریه، می خواهند پایگاه مستحکمی در خاورمیانه داشته باشد و حالا هوس کرده اند که با فرستادن نفتکش ها به ونزوئلا، حیاط خلوتی نیز در آن کشور برای خود به وجود آورند.
کوبا بیش از نیم قرن از تحریم اقتصادی آمریکا رنج برده و دو نسل از مردم کوبا زندگی بسیار دشواری داشته اند.
حالا رژیم ایران با این دوستی مصلحتی که می کوشد با یک حکومت لرزان و ضد مردمی در ونزوئلا داشته باشد، به چه هدفی، خواهد توانست برسد؟
