- «پهلوان نوید» دوشادوشِ هزار یارِ قهرمانش در خیابان با شهامت و آگاهی در برابر اهریمنِ تا دندان مسلح ایستاد. صدای او صدای ایران بود و گناه نابخشودنی‌اش آرزوی فردایی بهتر برای کودکان سرزمین‌مان. رویای نوید، پایان تبعیض، تحقیر، ظلم و فساد بود، بازگشتِ عظمت ایران و ایمان به فردایی متفاوت از امروز.
«فهمیدم که دنبال یه گردن برای طناب‌شون می‌گردند…»
«اگه من اعدام شدم، همه بدونن که تو قرن بیست و یکم با اینهمه هزینه و ساز و کارهای حقوق بشری و سازمان ملل و شورای امنیت و غیره، یه انسان بی‌گناه در حالی که با تمام توانش تلاش کرد و جنگید تا صداش رو بشنوند، اعدام شد.»
هم‌میهنان داغدارم،
نوید، فرزند همه ما، برادر همه ما، دوست و همشهری و یار همه ایرانیانی بود که بغض‌شان را در خیابان فریاد کرد. به مادر و خانواده نوید می‌گویم: شما تنها نیستید؛ من نیز امروز فرزندی را از دست دادم. هر آنکه دل در گرو ایران و رهایی ایران دارد، عزادار نوید افکاری است.
«پهلوان نوید» دوشادوشِ هزار یارِ قهرمانش در خیابان با شهامت و آگاهی در برابر اهریمنِ تا دندان مسلح ایستاد. صدای او صدای ایران بود و گناه نابخشودنی‌اش آرزوی فردایی بهتر برای کودکان سرزمین‌مان. رویای نوید، پایان تبعیض، تحقیر، ظلم و فساد بود، بازگشتِ عظمت ایران و ایمان به فردایی متفاوت از امروز.
سران حکومت اسلامی بدانند که با قتل و دفن شبانه جوانی بی‌گناه، و محروم کردن مادرِ دردمندش از آخرین ملاقات، صدای اعتراض ملتی به‌تنگ‌آمده را خاموش نخواهند کرد. از هر نوید برخاک‌افتاده، هزاران نوید در هر کوی و برزن این سرزمین مقدس خواهند رویید.
تاریخ اما گواهِ پیروزی عشق بر نفرت، نور بر تاریکی و زندگی بر مرگ است. نوید ما زنده است چرا که قلب میلیون‌ها جوان ایرانی هم، برای آزادی و عظمت ایران می‌تپد. نوید زنده است چرا که ایران زنده است.
ایران و ایرانی تا ابد وامدار شجاعت قهرمانانه شریف‌ترینِ فرزندان خود، نوید و نوید‌ها خواهد بود.
نوید به خیابان آمد تا ایران بماند! ایران خواهد ماند چرا که راهش ادامه دارد.
جاودان باد نام قهرمانان رهایی ایران.
