رسانه های رژیم هم از دروغ های ملاها به صدا درآمده اند
هر روز بالای منبر به دروغ و فریب مردم، نتیجه اینکه رسانه ها هم شاکی شده اند .
اینبار درباره اینکه علی کورونا را در یک شعر پیشگویی کرده بود.
البته اول اینکه شعر به عربی است و کمتر ایرانی آن را میفهمد و دوم اینکه تفسیر آن توسط آخوند ها میباشد که سرا پا دروغ و تزویر هستند.
متن شکوه های خبرگزاری های رژیم در زیر، در این متن ما شعر عربی را حذف کرده ایم چون نیازی به نشر مزخرفات نمیبینیم
به گزارش خبرنگار قرآن و فعالیتهای دینی خبرگزاری فارس، با گسترش ویروس کرونا در جهان، بازار شایعات و شبهات در فضای مجازی، داغتر از قبل شده است. اخیراً در برخی کانالها ادعا شده که حدیثی از امیرالمؤمنین (ع) وجود دارد که ۱۴۰۰ سال پیش از وقوع اپیدمی گسترده ویروس کرونا و اتفاقات پس از آن خبر داده است.
متن شبهه:
حدیث عجیبی که ٩٠٠ سال پیش نقل شده: ابو علی دبیزی (متولد ۵۶۵ ق) در کتاب عظائم الدهور ـ مکتبه امیرالمؤمنین (ع) علامه امینی ـ از حضرت امیرالمؤمنین (ع) نقل کرده است: «در زمان بیستم، قرنها و قرنها و قرنهایی است و دنیا به «کورون» مبتلا میشود، به خاطر فعل (گناه) انسانهای گمراه، این بیماری بزرگانشان را میمیراند و کوچکترها را زنده میگذارد؛ قدرتمندان از آن میترسند و ضعفا از آن سالم نمیمانند. ... «حلقوم و ریهها» را پر میکند؛ هیچ حجامتی نفعی برای آن ندارد و هر کس جلو دهانش را ببندد نیز به او حمله میکند؛ ... شروعش از «خفاش چین» است و «روم» (ایتالیا) با ناله و ناراحتی به استقبالش میرود؛ اماکن از اهلش خالی میشود و تمام اقوام لشکریانشان را به کمک میگیرند علیه آن، «اروپا» از آن به ضجه در میآید... نمازها تعطیل میشود ... سپس غم واندوه از امت برطرف میگردد با رجوع به سوی خدا و با تضرع به خدای متعال و صلوات بر انبیا و ائمه علیهم السلام، تتمه (و تمامی) حق میآید ـ کنایه از ظهور امام زمان (عج) ـ و باطنها طلب نور میکنند با تضرع به سوی خدا و صلوات بر پیامبر و آلش».*
حجتالاسلام مصطفی عباسی کارشناس حدیث درباره این حدیث ادعایی پاسخ میدهد:
الف) در هیچ یک از مجامع روایی نه شیعه و نه اهل سنت، نه متقدم و نه متاخر، هرگز حدیثی به چنین مضامینی نیامده است. حتی عالمان شیعی به خاطر اهمیت بسیار ویژه مسأله مهدویت، تمام اهتمام خود را صرف کردند تا همه اخبار و احادیث مربوط به حوادث و اتفاقات آخرالزمان را در قالب ملاحم و فتن جمعآوری و حفظ کنند، اما در چنین کتابهایی نیز ما هرگز مضامینی شبیه به این متن بالا نمییابیم.
ب) در تراجم علما و معاجم رجالی، اصلاً شخصیتی به نام ابوعلی دبیزی وجود ندارد، بلکه شخصیتی ساختگی و موهوم است.
ج) در معاجم کتابشناسی هرگز کتابی با عنوان «عظائم الدهور» توسط هیچ مؤلفی نوشته نشده است.
اما چرا برای ایجاد این شایعه، هم نام مؤلف و هم نام کتاب را جعل کردند؟
چون اگر این متن را به یک عالم مشهور و یا کتابی موجود منتسب میکردند با رجوع به آن کتاب میفهمیدیم که چنین متنی در آن وجود ندارد. بنابراین هم نام کتاب و هم نام مؤلف را جعل کردند تا وقتی مخاطبان، کتاب ادعا شده را به خاطر نایاب بودنش، در دسترس خود نبینند، نتوانند به آن کتاب رجوع کنند تا از صحت و سقم آن با خبر شوند، لذا نمیتوانند به بطلان این حدیث ادعا شده حکم کنند.
د) متن عربی، در قالب یک قصیده است و هرگز نه سیاقش و نه استخدام کلماتش به قالب حدیث و روایت شباهت ندارد. زیرا برخی از مفرداتی که در این حدیث به کار رفته کلماتی نیستند که در عصر امیرالمؤمنین (ع) ـ که افصح الناس در عصر خویش بود ـ وجود داشته باشد؛ مانند کلمه «روم الطیلان» که نام ایتالیاست.
م) اگر ائمه اطهار (ع) میخواستند به مردم عصر خویش اتفاقات آخرالزمان را خبر دهند، به گونهای بیان میکردند که برای آن مردم قابل فهم و درک باشد. در حالی که کلمه «کرون» برای آنان قابل درک نبود که به چه معناست، بلکه دارای ابهام گسترده در ذهن مخاطبان حدیث است. چون هرگز کلمه کرون در معاجم لغوی به معنای یک بیماری نیامده است تا آنان با استعمال این کلمه، ذهنشان به سمت این بیماری منصرف و متبادر شود؛ بلکه کلمه «کرون» در لغت عرب، یا جمع «کره» است و یا نام روستایی از روستاهای اصفهان قدیم بوده است.
این شایعات که اتفاقاً برای قابل پذیرش کردنش آن را منتسب به ائمه اطهار (ع) میکنند، هدفی جز گسترش ترس و خوف و ناامیدی و گسترش گمانهزنیها در مورد آخرالزمان و ایجاد انزجار از معاصر بودن با عصر متصل به ظهور به خاطر وجود بلایای زیادش ندارد.