به راستی که نمی‌شود گفت که باید بخندیم یا گریه کنیم.
کشوری که خود رکورد دار شکنجه، تجاوز و اعدام مردم بیگناه خود است اکنون مدافع حقوق بشر و آزادی خواهی شده.
ما مجبوریم که عین خبر را در زیر برای شما بگزاریم که خود شاهد آن باشید، اگر ما نقل قول کنیم یا نوشتار را نرم تر کنیم به این جنایت کاران رحم کرده ایم و از قدیم گفته اند؛
ترحم بر پلنگ تیز دندان، ستمکاری بود بر گوسپندان.
نه اینکه رژیم بحرین آزاد منش و سزاوار ترحم است، هرگز، چون آنها هم تازی نژاد و مسلمان هستند و از دستورات دینی خود تابعیت میکنند. ولی اینکه رژیم جهل و جنون از آنها خورده می‌گیرد کمی هم مسخره و همچنین دردناک است.
خبر کامل در زیر؛
به منظور حفظ قضیه زندانیان آزادی بیان در بازداشتگاههای آل خلیفه در بحرین، که همچنان در ذهن ها و وجدان های ملت بحرین و تمامی آزادگان جهان زنده است و به منظور جلوگیری از سوء استفاده از اخبار مربوط به بحران کرونا برای فراموش شدن مشکلات و شکنجه های این زندانیان و نیز رسوا ساختن رژیم بدوی آل خلیفه که گام های عادی سازی با همتای صهیونیستی خود را برمی دارد، نشست اینترنتی در لندن با حضور شماری از فعالان برجسته بحرینی برگزار شد.
این نشست اینترنتی با شعار "آلام زندانیان.. گروگان هایی در زندان ها؟" و با حضور "ابراهیم کمال الدین" رئیس انجمن مخالفت با عادی سازی با رژیم صهیونیستی در بحرین، برگزار شد و محور اصلی آن، پرداختن به ابعاد مهم قضیه بازداشت شدگان و درد و شکنجه های آنها بود. در این نشست، همچنین خانواده های بازداشت شدگان روایت هایی از آلام و مطالباتشان به ویژه در سایه شیوع ویروس کرونا در بحرین بیان و تأکید کردند که این بحران بهداشتی، تهدیدها علیه زندگی بازداشت شدگان را مضاعف کرده است.
در حالیکه کرونا سرتاسر جهان را درنوردیده است بیشتر دولت ها تدابیری برای کاستن از خطرات علیه زندانیان اتخاذ کرده اند از جمله اینکه به بسیاری از آنها اجازه داده شده است تا زمان پایان یافتن تهدید کرونا، پیش خانواده هایشان بروند. این در حالی است که مقام های رژیم آل خلیفه با آزادی زندانیان، ولو موقتی، مخالفت می کنند و در مقابل مدعی می شوند تدابیری برای حفظ سلامت جسمی آنها از جمله انتقال شان به ساختمان های بزرگ، اتخاذ کرده اند. ولی آنچه که اتفاق افتاد به معنای واقعی کلمه یک افتضاح بود؛ چرا که منابعی در بحرین و در میان خانواده های بازداشت شدگان می گویند که عملیات انتقال زندانیان از ساختمانی به ساختمان دیگر با اشتباهات فاجعه بار همراه بود و مدیریت زندان ها عمدا آنها را به ساختمان هایی دورافتاده منتقل کردند و در جریان یکی از این عملیات انتقال، زندانیان ساعت ها در سالن خارجی زندان منتظر نشستند و با خستگی تمام، در حیات افطار و سپس با پای پیاده مسافت طولانی را طی کردند.
زندانیان در سرتاسر جهان، امروز با ویروسی به نام ویروس کرونا دست و پنجه نرم می کنند ولی زندانیان آزادی بیان در بحرین در معرض دو ویروس هستند: رژیم آل خلیفه و کرونا. رژیم آل خلیفه تدابیر سختگیرانه ای را جهت تضعیف روحیه بازداشت شدگان و نه محافظت از آنها در برابر کرونا، اتخاذ کرده است؛ جمعیت سلولها همچنان زیاد است و تدابیر رژیم برای انتقال آنها به ساختمانی دیگر فقط بر خطر انتقال ویروس کرونا دامن زده است.
رسوایی مقام های آل خلیفه در شکنجه کردن زندانیان جهت "رهانیدنشان از کرونا"، با رسوایی دیگری همزمان شده است که ابراهیم کمال الدین آن را اعلام کرد؛ رسوایی لغو نشست اینترنتی نیم ساعت پس از شروع آن. کمال الدین تصریح کرد هنوز نیم ساعت از برگزاری نشست اینترنتی، که از دو هفته پیش تدارک آن دیده شده بود، نگذشته بود که مسئولانی از وزارت کار با او تماس گرفته و ادعا کردند چون مجوز لازم برای برگزاری این نشست صادر نشده، باید متوقف شود.
رژیم آل خلیفه بر این باور است که رفتن در آغوش همتای صهیونیستی اش و حلال کردن آب و خاک بحرین برای آمریکایی ها و محبوس کردن شهروندان در زندان ها و تحمیل وحشیانه ترین شکنجه ها علیه بازداشت شدگان و نیز کمک گرفتن از ارتش سعودی و مزدوران برای سرکوب ملت بحرین، پایه های رژیم را مستحکم و عمرش را طولانی خواهد کرد، در حالی که فراموش کرده است هیچ سرمایه ای برای آن به جز آغوش ملت و تحقق آرمان های آن، یعنی آزادی، عدالت و کرامت انسانی، ندارد.
